66.TAHRİM SURESİ

Birinci âyetinde Resulullah (a.s.)'ın bazı helal şeyleri kendine haram kılmasına işaret edilerek bunun doğru olmadığı bildirildiği için bu sure "Tahrim Suresi" olarak adlandırılmıştır. Medine döneminde inmiştir. 12 âyettir.

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1.Ey Peygamber! Eşlerinin hoşnutluklarını arayarak, Allah'ın sana helal kıldığını, niçin (kendine) yasak ediyorsun? Allah bağışlayandır, rahmet edendir.
2.Allah size yeminlerinizi çözmeyi meşru kılmıştır. Allah sizin dostunuzdur. O bilendir, hikmet sahibidir.
3.Hani Peygamber, eşlerinden birine gizli bir söz söylemişti. Ama o, onu (bir başkasına) haber verince ve Allah da bunu ona (Peygamber'e) açıklayınca, o bunun bir kısmını bildirmiş, bir kısmından da vazgeçmişti. O (Peygamber), ona (hanımına) bunu haber verince: "Bunu sana kim bildirdi?" dedi. O da dedi ki: "Bana, ilim sahibi ve her şeyden haberdar olan (Allah) bildirdi."
4.Eğer ikiniz Allah'a tevbe ederseniz (iyi edersiniz); çünkü kalpleriniz kaymıştır. [1] Ama eğer ona karşı birbirinize destek olursanız (bilin ki) Allah onun dostudur. Cibril ve mü'minlerin salihleri de. Bunun ardından melekler de (ona) destekçidirler.
5.Eğer o sizi boşarsa belki Rabbi ona sizin yerinize sizden daha hayırlı, Müslüman, mü'min, gönülden boyun eğen, tevbe eden, ibadet eden, oruç tutan (veya hicret eden), dul ve bekâr kadınlar verir.
6.Ey iman edenler! Kendinizi ve ailelerinizi yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. Onun başında gayet haşin, sert; Allah'ın kendilerine emrettiğine karşı gelmeyen ve kendilerine emredileni yapan melekler vardır.
7."Ey inkâr edenler! Bugün mazeret ileri sürmeyin. Siz ancak yapmakta olduklarınızla cezalandırılıyorsunuz."

Dipnotlar

1.Tefsirlerde ifade edildiğine göre burada hitap Hz. Aişe (r.a.) ile Hz. Hafsa (r.a.)`yadır.

Nüzul Sebepleri

1.Hakim ve Nesai`nin Enes bin Malik (r.a.)`ten rivayet ettiklerine göre Resulullah (a.s.) bir cariyesiyle Hafsa (r.a.)`nın odasında yakınlıkta bulundu. Hafsa (r.a.) bundan haberdar oldu ve Resulullah (a.s.)`la bu hususu konuştu. Resulullah (a.s.) da Hafsa (r.a.)`nın gönlünü etmek için o cariyeyi kendine haram kıldığını bildirdi. Bunun üzerine bu ayeti kerime indirildi. Bazı rivayetlerde bu cariyenin Resulullah (a.s.)`ın İbrahim adlı oğlunun annesi Mariye olduğu bildirilmiştir.

Olayla ilgili daha başka rivayetlerde bildirildiğine göre Resulullah (a.s.), Hafsa (r.a.)`dan bunu kimseye söylememesini istedi. Ancak Hafsa (r.a.) sonra Hz. Aişe (r.a.)`ye bundan söz etti.

Bazı rivayetlerde bildirildiğine göre de Resulullah (a.s.) hanımlarından Sevde (r.a.)`nin odasında bal şerbeti içti. Sonra Hz. Aişe (r.a.)`nin yanına gitti. Hz. Aişe (r.a.): "Ben sende bir koku hissediyorum" dedi. Ardından Hafsa (r.a.)`nın yanına gitti. O da aynı şeyi söyledi ve: "Sanıyorum bu Sevde`nin yanında içmiş olduğun bir şeyin kokusudur" dedi. Bunun üzerine Resulullah (a.s.) onu içmeyi kendine haram kıldı. Bunun üzerine bu ayeti kerime indirildi.

Hafız İbnu Hacer ayeti kerimenin her iki olayla ilgili olarak da indirilmiş olabileceğini söylemiştir.