1991'in Ramazan ayıydı. Sofya'dan bindiğimiz bir trenle Velingrad'a, oradan da halkını Pomak Müslümanların oluşturduğu bir köye gittik. Burası Mustafa Aliş hocanın imamlık yaptığı köydü. Köye vardığımızda iftara epey vardı. Mustafa Aliş hoca da bir cenazenin defni için mezarlığa gitmişti. İftardan önce geldi ve buluşup birlikte iftar ettik. İman kardeşliği ne kadar da güzel! İnsan adeta öz kardeşini ziyaret ediyormuş gibi bir şevk ve duyguyla kilometrelerce yol kat ediyor ve bir iman kardeşini ziyaret etmiş olmanın huzurunu yaşıyor.
İşte bu şevk ve duyguyla Mustafa Aliş hoca da bizi İstanbul'da iki kere ziyaret etti. İkinci ziyaretinden sonra İslami ilimlerle ilgili bilgisini artırmak için eğitim görmek üzere Ürdün'e gidiyordu. Onu Amman'a uğurlarken bu güzel gayretkeşliğine imrenmiştim.
O zaman Bulgaristan'a gittiğimizde Sofya'da baş müftülük makamında Nedim İbrahim Gencev oturuyordu. Bu adam bir zamanlar Bulgaristan emniyet teşkilatında çalışıyormuş. Ama fazla içki düşkünü olması yüzünden oradaki görevinden atılmış. Devlet o zaman bu adamı kapıya atınca işsiz bırakmak istememiş. Sonra da baş müftülük görevine getirmeyi uygun görmüş ve "din" konusunda iyice cahil bir baş müftü olmasın diye Suriye'ye göndererek birkaç ay din öğrenimi görmesini sağlamış. Sonra da söz konusu makama oturtmuş. Ancak Doğu blokunun çökmesinden sonra Bulgaristan'da da köklü bir yönetim değişikliği gerçekleşmesi sebebiyle Gencev baş müftülükte uzun süre tutunamadı. Çünkü Bulgaristan Müslümanlarının hiç biri onu istemiyordu. Onun ardından baş müftülüğe Fikri Salih getirildi.
Geçtiğimiz Ekim ayının sonlarına doğru Bulgaristan'da yeni baş müftü seçimi vardı. Bulgaristan Müslümanlarıyla geçmişte sıcak bir temasımız olduğundan ve Mustafa Aliş hocanın bu göreve seçilmesi ihtimali olduğundan gelişmeleri yakından takip ediyordum. Sonuçta onun üç bin delegenin ittifakıyla baş müftülüğe seçildiğini öğrenince çok sevindim. Yüce Allah'tan bu değerli insana üstün başarılar diliyorum.