İslam düşmanları son yüzyılda, Müslüman toplumların birlik ve beraberliklerini bozmayı savaş yoluyla değil de aralarına fitne sokma yoluyla daha kolay başaracaklarını anladıklarından bu yola sık sık başvurmuşlardır.
Sömürgeci güçler fitne politikalarını 1998 yılı içinde de İran'la, Afganistan'ın büyük bir kısmında etkili olan Taliban'ı birbirine düşürmek için devreye soktular.
Olay İranlı diplomatların Afganistan'da öldürülmesiyle başladı. Olayın bir provokasyon olduğu çok açık bir şekilde anlaşılıyordu. Ancak bu provokasyonda Taliban'ın dahlinin olup olmadığı açıklık kazanmadı. Taliban lideri Molla Ömer, olayı kendilerinin gerçekleştirmediğini ancak katillerin yakalanması halinde onları İran'a teslim etmeyeceklerini ve kendilerinin yargılayacakların açıkladı. Bu açıklamanın ardından İran, Afganistan sınırına yakın bölgelerde tatbikatlar gerçekleştirdi ve Afganistan sınıra asker yığmaya başladı. Tabii bu da savaş ihtimalini gündeme getirdi.
Bu olayda İran'a karşı çok büyük bir haksızlık yapıldığı ortadaydı. Çünkü öldürülen kişilerin "elçi" olmaları itibarıyla koruma ve güvenlik altında bulunmaları gerekirdi. Ancak, İran'ın daha önce Irak'la yaşadığı savaşta verdiği kayıplardan dolayı edindiği tecrübe sayesinde ve belki de Taliban'ın emperyalist güçlerin kendileri üzerinde oynamaya çalıştıkları oyunun biraz farkına varması sonucunda yaşanan bu olumsuz olay savaşa kadar gitmeden kapatıldı.